Siyah Frezya

Kazanmayı isterdim, kaybetmeyi değil Ama olmadı yâr Kendini kayırıyor her insan önce, Bu yüzden aşka kıyar...

Kazanmayı isterdim, kaybetmeyi değil Ama olmadı yâr Kendini kayırıyor her insan önce, Bu yüzden aşka kıyar...

Kapı aralığından baktığımda görebildiğim en güzel şeydir; Yaşamak… Cahit Zarifoğlu

Kapı aralığından baktığımda görebildiğim en güzel şeydir; Yaşamak… Cahit Zarifoğlu

Seveceğim seni Denizin yeşilinden Göklerin mavisine dek.

Seveceğim seni Denizin yeşilinden Göklerin mavisine dek.

Yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman, Bana "yaşa" der gibi gülen senin yüzündü. -Sabahattin Ali

Yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman, Bana "yaşa" der gibi gülen senin yüzündü. -Sabahattin Ali

-Hayatta onca bâdire atlatmana rağmen hep neşelisin. Bunu nasıl beceriyorsun? -Sadece bir kez affetmen yeterli. kin güdeceksen bunu her gün, gün boyunca, sürekli yapman gerekir. Devamlı kötü şeyleri hatırlaman gerekir. insanı yorar.

-Hayatta onca bâdire atlatmana rağmen hep neşelisin. Bunu nasıl beceriyorsun? -Sadece bir kez affetmen yeterli. kin güdeceksen bunu her gün, gün boyunca, sürekli yapman gerekir. Devamlı kötü şeyleri hatırlaman gerekir. insanı yorar.

"Yıllar boyunca dokunduğum her şey yitip gitti. fakat senin hayat dolu oluşun beni korkutuyor. Ruhuna, karanlığımla gölge düşürmeye kıyamayacak kadar hayranım. Buna rağmen seni düşünmeden edemiyorum."

"Yıllar boyunca dokunduğum her şey yitip gitti. fakat senin hayat dolu oluşun beni korkutuyor. Ruhuna, karanlığımla gölge düşürmeye kıyamayacak kadar hayranım. Buna rağmen seni düşünmeden edemiyorum."

Nasibi olmayan için yormamalı insan kendini
Kalbini hak etmeyen için ağrıtmamalı
Harcamamalı en güzel vaktini, en derin nefesini
Acı çektirmez gerçek sevgi, kırmaz kalbi, incitmez sesini
Bilmiyorum okuyor musun sevgili
Bu lisan hâlâ yaşıyor mu...

Nasibi olmayan için yormamalı insan kendini
Kalbini hak etmeyen için ağrıtmamalı
Harcamamalı en güzel vaktini, en derin nefesini
Acı çektirmez gerçek sevgi, kırmaz kalbi, incitmez sesini
Bilmiyorum okuyor musun sevgili
Bu lisan hâlâ yaşıyor mu içinde, bir değeri var mı?
Yüreğimin en kuytu köşesinde sakladığım o eski şarkı
Sen sustuğunda bile çalıyor, durmuyor, yalvarıyor adeta
Kabul ediyorum…
Uzun kışlardan, uzun suskunluklardan sonra
Sende buldum baharı, sende buldum yeşili
Gözlerinle açtı içimdeki kurak toprak
Bir bakışınla dirildi ölü dallarım, filiz filiz
Umut, hayat dolu yeşilleri
Saçlarınla dans ediyor rüzgâr
Ellerinle yeniden yazılıyor kaderim
Ve ben, ilk kez korkmuyorum yarından
Sevgili,
Eğer bir gün yolun bu satırlara düşerse
Bil ki hâlâ aynı yerdeyim
Kapım ardına kadar açık, kalbim avucunda
Ve içimde, senin adınla yeşeren koca bir orman…
Gel,
Bir kez daha öğret bana aşkı
Bir kez daha soldurma içimdeki bu baharı

Saatler,
kendi akrep ve yelkovanını yuttu.
Zaman artık
iki kalp atışı arasında
sıkışıp kalıyor.
Ve kış,
baharı erkenden içeri aldı;
kapıyı kapatmadan,
kilit vurmadan,
sadece
“nihayet” diye fısıldayarak.
Ay hâlâ gökte,
ama artık tek.
Dolunay oldu.
Ve...

Saatler,
kendi akrep ve yelkovanını yuttu.
Zaman artık
iki kalp atışı arasında
sıkışıp kalıyor.
Ve kış,
baharı erkenden içeri aldı;
kapıyı kapatmadan,
kilit vurmadan,
sadece
“nihayet” diye fısıldayarak.
Ay hâlâ gökte,
ama artık tek.
Dolunay oldu.
Ve kimse bilmese de
o ışık
sadece bir çift göz için
yanıp sönüyor.

Eski sen,
karanlık bir gölgeydi yalnızca,
şimdi solgun bir hatıra, tozlu bir hikâye.
Kapattım o defteri, kilit vurdum üstüne,
son sayfasına bile dönüp bakmadım bir daha.
Artık içimde bahar,
gerçek bir bahar;
rüzgârı ılık, çiçeği taze,
güneşi içten...

Eski sen,
karanlık bir gölgeydi yalnızca,
şimdi solgun bir hatıra, tozlu bir hikâye.
Kapattım o defteri, kilit vurdum üstüne,
son sayfasına bile dönüp bakmadım bir daha.
Artık içimde bahar,
gerçek bir bahar;
rüzgârı ılık, çiçeği taze,
güneşi içten içe ısıtan bir bahar.
Kelebekler uçuşuyor damarlarımda,
renk renk, kanat çırpıyor özgürce.
Kalbim nihayet kendi ritmini buldu,
ne yavaş, ne hızlı;
tam sevilecek hızda.
Artık biri var kalbimde,
gülüşüyle açıyor gonca gonca,
bakışıyla yıkıyor eski acıları.
Adı henüz dilimde değil belki,
ama ruhum çoktan ezberledi adını.
O biri
her nefeste
beni yeniden doğuruyor,
her dokunuşta
beni yeniden kuruyor.
Eski sen sustu,
yeni ben konuşuyor artık.
Ve bu kez
aşk
öldürmüyor;
yaşatıyor.

Çıkmaz sokakta ay bile kör,
gölgen düşse üstüme, dikenli tel.
Kader örer aramıza kırmızı iplik,
kanla boyanmış, yırtılmaz bir yelken.
Ama bir gün yağmur tersinden başlar,
damla değil, içimden kopan çığ.
Sokak lambası titrer, kırılır camı,
kırık...

Çıkmaz sokakta ay bile kör,
gölgen düşse üstüme, dikenli tel.
Kader örer aramıza kırmızı iplik,
kanla boyanmış, yırtılmaz bir yelken.
Ama bir gün yağmur tersinden başlar,
damla değil, içimden kopan çığ.
Sokak lambası titrer, kırılır camı,
kırık ışıkta belirir eski bir yara izi.
Kapı aralanır, elin buz değil ateş,
dokunduğun yer yeşerir ansızın.
Yılların kiri akar avuçlarından,
gözlerimde açar kırmızı bir menekşe.
Kısmet değilse yıldızlar kanar,
kısmetse sokak döner gül bahçesine.
Bir bakışın yeter, içimdeki kış biter,
kış ortasında açar, yalnızca senin için.

Nasibin değilse çıkmaz sokakta bile karşılaşamazsın...

Nasibin değilse çıkmaz sokakta bile karşılaşamazsın...