Zehra Devecioğlu

Oysa sevmek vardı dünyada tozlu bir rafa kaldırdığımız Saygı vardı çoraplarımızı fırlattığımız gibi bir köşeye attığımız Dürüstlük adalet cömertlik merhamet yiğitlik kardeşlik vardı yüzüne bile bakmadığımız şimdi insan kılığında bir canavara...

Oysa sevmek vardı dünyada tozlu bir rafa kaldırdığımız Saygı vardı çoraplarımızı fırlattığımız gibi bir köşeye attığımız Dürüstlük adalet cömertlik merhamet yiğitlik kardeşlik vardı yüzüne bile bakmadığımız şimdi insan kılığında bir canavara dönüştük Herkesin biribirini yediği birer canavar Noldu sevgiye saygıya merhamete adalete şefkate yoksa bir dolabın içine atıp birdaha hiç açmamak üzere kapttıkmı ? Karanfiili

Hayatında kaç kere şiir okudun Kaç kere şiir yazdın Kaç kere gökyüzüne baktın Kaç kere çimlere yattın Kaç kere insanlar ne diyecek diye düşünmeden yaşadın Kaç kere sokak ortasında ağladın Kaç kere ay ile konuştun Kaç kere sevdiklerine...

Hayatında kaç kere şiir okudun Kaç kere şiir yazdın Kaç kere gökyüzüne baktın Kaç kere çimlere yattın Kaç kere insanlar ne diyecek diye düşünmeden yaşadın Kaç kere sokak ortasında ağladın Kaç kere ay ile konuştun Kaç kere sevdiklerine sarıldın Kaç kere hayal kurdun Kaç kere çimlere uzanıp sadece gökyüzüne bakıp hiç bişey düşünmeden durdun DUR yaşam devam etsin sen DUR Bırak ilerlesin sen DUR O neye yetişecekse yetişsin sen DUR Sakın ol yavaşça çimlere uzan ve öylece kal Çünkü hayatın anlamı koşturmak biyerlere yetişmek gökyüzüne bakamadan şiir yazamadan 12 saat uyumadan yağmurda ıslanmadan en sevdiğin filmi defalarca izlemeden ölmek değil Belki sevdiğin bir kitabı okumak belki yağmurda ıslanmak belki makarna yemek belki balık tutmak hayatın anlamı herşey ama yaşamadan ölmek DEĞİL Karanfiili