"İnsanları kırdıktan sonra namaza duruyorlar." Eee Allah kabul etsin o zaman😀
Tam unuttum derken bir anda karşına çıkması....
كلما طال مكثك في القطار الخاطئ، كلفك الرجوع إلى المنزل أكثر . "Yanlış trende ne kadar uzun kalırsan, Eve dönmek o kadar pahalıya mal olur..."
Seni seviyorum dememişte şöyle demiş Stefan Zweig: Ve sanırım beni ölüm döşeğinden çağırsan, Birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum...
∙كل عيب أحبه فيك إلا غيابك∙ "Yokluğun dışında her kusurunu seviyorum..."
"Kum tanesini var gücünle sallasan bile, her bir tanecik, vaktinde düşecektir." Her şey olması gerektiği zamanda olur. Akışa inan...
∙انت عزلة لن أستبد لها بأي حشد∙ "Sen, hiçbir kalabalığa değişmeyeceğim bir tenhasın..."
Düşün şimdi neden böyle durgunsun bugün? Gerçekten her sıkıntı ölmen demek mi? İçindeki tüm acılar gölgen sebepli Kalkıp ayağa gükyüzünü görmen gerekli!
Yaşamaktan önce sen geliyorsun aklıma... Sabah güneşim, gece ayım Akan kanım, can damarım... Ben yine sana geldim, Kaç defa kapından kovuldum inan bilmiyorum saymak aklıma gelmedi. Özledim de geldim sevgilim, Aç şu kapıyı da gölgen...
Bugüne odaklanan insanlardan oldum hep, kendime şu sözü hatırlatmaktan hiçbir zaman vazgeçmedim ve hiçbir zaman da vazgeçmeyeceğim: "Geçmişin keşkeleri ve geleceğin endişeleri şu anımızı çalan hırsızlardır."
"Gel ey sevgili İstersen yar ol gel İstersen yara Ne gönlümün derdini sor bana Ne sararan yüzümü sor Ey gönlümün sol yarısı Aklıma koydum seni aklım almadı Kalbime koydum seni sana doymadım Arşımın aşkı yar Aşk sandığın kadar değil yandığın...
"Öyle bir yerdeyim ki; Ne gitmesi mümkün, Ne kalması mümkün olan, Öylece bir yerdeyim işte.. Vazgeçmekle direnmek arasında, Akla karanın tam ortasındayım.. Kaybetmenin arefesinde, Yeni bir hayatın eşiğindeyim.. Kalsam canım yanacak, Gitsem...
Sonu görünmeyen gökyüzünde tek yıldızım kal hiç sönmesin hep ışıl ışıl yansın gönlümde her ışıldayışı daha başka huzur versin ısınayım bu ışıkta tükenmeden seni yaşamak istiyorum her şeyinle bari bu çok görülmesin bana belki ben imkansız...
Dokunsalar ağlayacakmışsın, dokunmamışlar yine de ağlamışsın... Posta kutusundaki mızıka
Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.